Son qazıntı

– Baxın. Bura SSK İşhanı. Bura da hadisənin olduğu ümumi tualetin önü. . . – Telefon zırıltısı sözünü kəsdi.

Harun telefonu açdı.

– Alo. Kim dedin? Kim! – Harunun dodağı qaçdı, gülümsəyib davam etdi, – Məmnun oldum, mən də Fantom. Söylə canım. – Hər zamankı vərdişlə üç dənə qələm götürdü qələm qabından, biri yazmasa o birisi yazardı. Baş barmağıyla əlindəki qələmi sıxdı. Tahsinin planını önünə çəkdi, kənarına qeyd etməyə başladı. – Hara? Kuğulupark. İt? Nə iti? Qutu? Niyə iti qutuya qoydun? Nə etdin! Basdırdın. Nə etdin! Yəni, basdırdım deyirsən. Harun 2,5 saniyə düşündü, üzündəki təbəssüm silindi. Polislər maraqla baxırdı. Harun davudu səsiylə – Oğulum sənin var ha, – deyə bağırdı. – Nömrədən yerini təsbit edərəm, kim olduğunu taparam, sonra da gəlib səni şil-küt edərəm. Telefonda avaralıq edəcəksənsə get 112-yə zəng et. Yaxşı, ağıllı ol indi.

Harun telefonu söndürəndə Tahsinlə Hayalet "Kim o ya!" deyə birlikdə dilləndilər.

– Red Kit.

– Red Kit?

– Özünə Red Kit deyən bir telefon avarası. Kuğuluparka bir qutu basdırdım, qutunun içində bir it var deyir.

– Niyə Cinayətə zəng edib? – Hayalet soruşdu.

– Nə bilim.

Harun, Tahsinə dönüb:

– Amirim, – dedi. Tahsin tutuldu bir az, “müdirim” deyilməsini istərdi.

– Bu 155-dəki qızlara söyləyin. Hər istəyənə cinayətin telefonunu verməsinlər.

– Nömrəyə baxaqmı? – Hayalet soruşdu.

– Ehtiyac yoxdur, – Tahsin dedi. Akbabaya söyləyin, ətrafa bir nəzər salsın. O haradadır?

– Harada olacaq, nümunədə.

– Nə edir?

– Nə edəcək, yaralama xəbərinə getdi.

– Nəysə tamam, buraxın bunları, – Tahsin dedi. Planı qarşısına çəkdi. Siqareti tərgitdikdən sonra daşımağa başladığı təsbehin imaməsiylə vura-vura hər kəsə yerini göstərdi. – Bu böyük kvadrat SSK İşhanının həyətidir. Bura hadisənin olduğu ümumi tualetin önüdür. İndi hər kəs anlasın yerini. Sən buradasan. Sən onun arxasında. İki dəfə dayan xəbərdarlığı etdiniz. Adamın SSK-dan çıxıb kütləyə qarışma ehtimalı vardı. Hayaletya döndü:

– Sən ortada yox idin. Bir şey görmədin.

– Tamam, – dedilər. Qırx dəfə izah etmişdi onsuz da.

– İndi Harun sən diqqət yetir, – Tahsin dedi. – Müfəttişlər, prokurora verdiyin ifadə elə deyil, deyə bilər. – Adamı əlimdən qaçırdım, deyəcəksən.

– Bu bədənlə necə qaçırdın deyərlər, – Hayalet, Harunu süzüb dedi. Harun tərs-tərs baxdı Hayaletə. İki Hayaleti yan-yana və üst-üstə qoyunca yarım Harun etməzdi.

– Şişirtməyin, – Harun dedi. Uzaqbaşı müfəttişlərdir. Elə incə düşünə bilməzlər.

Harun, tək müfəttişin qarşısına çıxacağını ümid etdiyindən təlaşlandı.

– Neçə nəfər müfəttiş var?– deyə soruşdu.

– İki, – Tahsin dedi. Biri polis müfəttişi, digəri mülkidir. Polis müfəttişi səni qoruyacaq onsuz da, çox üstünə gəlməz. Amma mülki müfəttişə diqqət yetir! Başdanxarab bir arvad olduğunu eşitdim. Əsla tərs bir cavab vermə.

– Niyə mənim ifadəmi alırlar ki? – Harun dodaq büzdü.

– Sırf sənin deyil, – Hayalet dedi. – Əvvəl üçümüzün ifadəsini alacaqlar.

– Üçüncü kimdir?

– Akbaba. Hadisəni üçümüz görmüşük. Bir də ümumi tualetin sahibi.

– Haaaağğğ! – Tahsin araya gidi. – Tualetçiylə danışmısınızmı?

– Uyğun bir dillə danışdım, – Harun dedi. – Heç bir şey görmədiyinə and içəcək vəziyyətdədir.

– Adamlar prokurorluqdan betər işləyir. – Hayalet dedi. – Əvvəl hal şahidləriylə danışacaqlar. Bütün məlumatları yığdıqdan sonra. . . Bir dodağı qaçdı, başıyla Behzat Ç.-ni göstərib, – ondan sonra üstünə gedəcəklər, – deyə tamamladı.

Tahsin, Behzat Ç.-yə tərəf döndü.

– Susma haqqını istifadə etməsəydim yaxşı olardı, – dedi. İndi şübhələri daha betər çəkdin üstünə. – Tahsin, cavab verməsini gözləyirmiş kimi Behzat Ç.-yə baxdı. – Normalda səni işdən uzaqlaşdırmaqları lazım idi, – deyə davam etdi.

Behzat Ç.-nin ağbisi Şövkət, nazirlikdən bəzilərini araya soxmuşdu; həyatda bildiyi ən yaxşı iş araya adam soxmaq idi. Behzat Ç. açıq şüşənin önünə hava almağa getdi, bir-iki dəfə dərindən nəfəs aldı. İkinci mərtəbədən avtodayanacağa atılmağı, sonra da arxasına baxmadan Şərəfli Koçhisara doğru qaçaraq uzaqlaşmağı düşündü bir anlıq.

Qapı yüngülcə təpiklənildi. Harun açdı. Cövdət iki əliylə möhkəm-möhkəm yapışdığı çaynimçəsiylə içəri girdi. Dağıda-dağıda çayları payladı, çıxarkən Haruna dönüb:

– Keç-keç keçen il, – deyə kəkələdi. – Səudiyyə Ərəbistanına qar yağdı. Qar!

– Kəs, – Harun dedi. – Onsuz da iki gündür həddindən artıq işləyirəm, sinirlərim pozulub.

Bir müddət otağı çay qaşıqlarının cingiltisi bürüdü. Sonra ilk qurtumlar hörüldədildi.

– O qaşığı çıxar, gözünə girəcək, Hayalet, Haruna xəbərdarlıq etdi. Harun bunu çox əhəmiyyətsiz hesab etdi, özünü bildi kimi çayı içdi. Birdən ağılına bir şey gəlmiş kimi qalxdı, otağının qapısını açıb Cövdətə:

– Eyy, Allahın Ərəbindən sənə nə! – deyə qışqırdı. – Plovu əllə yeyən bir millət!

– Kiçik hərflərlə danışın lan! – Tahsin qışqırdı. – Nə olub, anasını satım!

– Hər şey qaydasındadır, amirim. – Harun, kiçik hərflərlə dedi, – qlobal istiləşmə söhbət idi.

– Hər şeyiniz yolundadır, bir qlobal istiləşmə söhbətiniz çatmır.

Harun, mövzunun ona dəxli yoxmuş kimi Cövdəti göstərdi:

– Allahın əkinçilik mühəndisindən polis düzəltsən, belə də olmalıdır.

Tahsin üzünü turşudub gözlərini qıydı, mövzuyla uzaqdan yaxından əlaqəsi olmayan bir şeyi xatırlamışdı.

– O “Toros”un halı nədir? – deyə qışqırdı.

– Nə olub amirim? Təpə lampası düşdü, bir də sol farası çıxıb.

– Sol deyil, sağ, – Tahsin dedi. Ən kiçik detalda belə haqlı olmaq istəyi duyardı. Sanki o detalda yanılsa, bütün səhvləri corab söküyü kimi gələcəkdi. Harun söhbətin uzun müddətdir danışmaq istədiyi bir məcraya axmasından məmnun idi.

– Müdirim, – deyərək damardan girdi. – Polis Şöbəsi yeni “Megene” alınacaq. Birini bizim Cinayətə şey edək.

– Siz haradan eşitdiniz? – Tahsin yalandan gileyləndi. Ağılı “müdirim” müraciətində olduğundan üzündəki təbəssümü gizlədə bilmədi.

– Biz eşidirik müdirim, bunlar danışılan şeylər. Bu xarab “Toros”larla adam qovmaq olmur.

– Elə dəmə, “Toros” yaxşı avtomobildir. İstifadə edərkən anasını ağladırsınız, sizə dözür. Sizə “Megane” versək, iki gündə parçalayarsınız.

– Onsuz da nə gəlsə, ən son Cinayətə gəlir, – Harun donquldandı. – Allahın Əxlaq Bürosu belə “CZ 75”ə keçdi, bizə çatanda anbarda qalmadı dediniz, hələ standart “14-lük”lə gəzirik.

– “CZ 75” alın, millətin alnından vurun. – Tahsin dilləndi.

Bir səssizlik oldu. Behzat Ç. dodağına apardığı tək şəkərli çayı içmədən dayandı. Əlindəki stəkan titrəyirdi. İsti çay, stəkanı tutduğu iki barmağına töküldü bir az. Əlindəki çayı Tahsinin sifətinə atmaqdan qorxurdu. Budüşüncəni başından qovmağa çalışarkən stəkan əməlli-başlı titrəməyə başladı.

Hayalet bunu sezdi, birdən yaxınlaşdı, Behzat Ç.-nin əlindəki stəkanı götürdü. Tahsin gərginliyi sezib:

– “14-lük” yaxşı silahdır, – deyib vəziyyətdən çıxmağa çalışdı. Təhlükəsizdir. Hər şeyi ən son Cinayətə vermirik. İki ay əvvəl birinci buradan başlamadıqmı saten boyayla rəngləməyə? – Tahsin işarə barmağını hamar divara sürtdü. Barmağına boya bulaşmadığını görüncə gülümsədi və ikinci dəfə – Haaaağğğ! – dedi. Onsuz da təlaşlı biriydi, hər şeyi son dəqiqədə xatırladıqca əməlli-başlı təlaşlanırdı. – Müfəttişlər atış məsafəsini soruşsa, – dedi Haruna. – O həngamədə görə bilmədim, deyəcəksən. Çox sıxışdırsalar “on metr də ola bilər on beş metr də ola bilər” de, “Hətta iyirmi də."

– Niyə? – Harun soruşdu.

– Vurulan adamın köynəyindən atış məsafəsini təsbit etdirə bilərlər, – Tahsin açıqladı. – Onu etsələr, “qaçıb tuta biləcəyiniz adama niyə atəş açdınız? – filan deyərlər. Sən bağlı bir ifadə versən izah etdiyimiz hekayə inandırıcı olar. Görmədim, bilmirəm, deyəcəksən. Akbabaya söyləyin, o da tam görə bilmədim deyəcək. Tahsin, Hayaletə döndü, – Sən onsuz da “hadisə yerində deyildim,” deyəcəyin üçün bəri başdan “bilmirəm” deyəcəksən. İfadələriniz arasında ziddiyyət olmasın.

– Lap yaxşı, – Hayalet dedi. – Heç biriniz bu hadisəni görmədiniz deməyəcəklərmi?

– Desinlər, – Tahsin dedi. – Orası mühüm deyil. Başqa hal şahidi yoxdur. Birdən Haruna döndü – Sənin qalstukun haradadır? – deyə soruşdu.

– Nə qalstuku?

– Qalstuksuz olmaz. Bunlar müfəttişdir, d…qlı adamlardır, bir az üst-başınıza diqqət yetirin.

– Biz də arvad kimi saçmız uzadaq? – Harun dedi.

Tahsin bu sözdən sonra üzərinə müdiri əvəz etdiyini hiss etdi bütün varlığıyla. Sağa-sola əmrlər yağdırmaq, dağıdıb tökmək istəyi duydu.

– Bu düşüncəni dəyişdirin, – deyə qışqırdı. Mən elə tökülüb-itən, pinti adam istəmirəm şöbədə. Qalstuk deyirəmsə qalstuk! Gözü Behzat Ç.-nin 45 faizi ağarmış saqqalında idi. – Sən də bunu qırx, deyəcəkdi amma fikirindən daşındı. Akademiyaya Behzat Ç.-dən iki kurs sonra girmişdi. Behzat Ç. istintaqlardan düşüb vəifəsində gerilədikcə, Tahsin, vəzifə pillələrini ağır və qərarlı addımlarla qalxmışdı.

Behzat Ç. paslı siyirtməni açıb fövqəladə vəziyyətlər üçün saxladığı boz xətliqalstuku uzatdı Haruna. Harun çətinliklə bağladı, qalstuk qısa gəldi. Boyu tam olsun deyə təkrar bağladı, bu səfər də ip kimi sallandı. Hayalet güldü.

– Gül, gül, – Harun dedi. – Necəsə sən də bağlayacaqsan bu mərəti. Bax müdirim, bunlar da bağlayacaq. Yoxsa mən də bağlamaram.

– Tamam, – Tahsin dedi.

Səlim qapını açdı:

– Müfəttişlər hazır. Gözləyirlər.

Harun birdən həyəcanlandı, qarınından sinəsinə doğru bir ürpərdi qalxdı. Qurtuluş Liseyində intizam komissiyasının qarşısına çıxdığı günləri xatırladı. Tahsin, Harunun arxasınca qalxdı, qoluna girdi.

– FTB müqayisəsini unutma, – dedi. – Onlarınkı 67 faiz, bizimki 87 faizdir.

Tahsinin bir sözü qırx dəfə təkrarlaması Harunu gərginləşdirmişdi:

– Yaxşı, amirim, yaxşı.

4

Barni Moloztaşa Bənzəyən Müfəttiş – qısaca BMBM – soruşdu:

– Xəbərin gəldiyi gecə birlikdə idiniz?

Harunun gözü, mikrofonu ona tərəf olan diktafonda idi.

– O alət durmadan işləyəcək?

Yanındakı adam Barı Moloztaşa bənzədiyindən, özü də bir az Betti Moloztaşı xatırladan müfəttiş cavab verdi:

– Bəli. Buna görə hesabat hazırlayacağıq. Ətəyi tam dizindən idi. Üstündə dar, boz bir pencək vardı.

– Qarşıdurma xəbərinin gəldiyi axşam, yəni iki gün əvvəl, birlikdə idiniz?

– Bəli. TED Kollecin önündə idik.

– Hansı TED Kolleci?

– Neçə dənə Kollec var. Kollecdəki Kollec.

– Oranı bələdiyyə alıb. Kolleci İncekə köçürüblər.

– Təfərrüatı bilmərəm. Biz Kollecin qarşısından Qurtuluş istiqamətinə gedirdik.

– Saat neçə idi?

– 23. 15 radələri.

– Hadisə yerinə neçədə çatdınız?

– 23. 19 idi deyəsən. O zibil maşını önümüzü kəsməsəydi, daha erkən çatardıq.

Betti göz vurdu:

– Usta sürücüsünüz yəqin, dörd dəqiqədə hadisə yerinə çatdığınıza görə belə düşünürəm.

Harun, anasını xəstəxanaya çatdırmaq istəyərkən, arxa oturacaqda dünyaya gəlmişdi. Bu həyatda gördüyü ilk şey “Renault”un paneli idi, motorlu nəqliyyat vasitəsilərini şüuraltıyla belə idarə edə bilərdi. Amma bunları izah etməyə ehtiyac görmədi, təvazökar bir ədayla:

– Pis sürücü sayılmıram, – dedi. Atam bələdiyyədən təqaüdə çıxmış sürücüdür. Dörd yaşından bəri avtobus sürürəm.

Barı Moloztaşa Bənzəyən Müfəttiş – qısaca BM x 2 – hücumun istiqamətini dəyişdirdi:

– Nə qədər müddətdir birlikdə işləyirsiniz?

– Amirimlə?

– Bəli.

– Səkkiz ildir.

– Zorakılığa meyli varmı? – Betti soruşduqda, Harun onu başdan-ayağa süzdü.

– Zorakılıq deyəndə nəyi nəzərdə tutursunuz?

– Zorakılıq, lazım olmayan yerdə güc tətbiq etmək.

– Lazım olmadıqca kimsəyə yumruq atdığını görmədim.

– Hansı vəziyyətlərdə lazımdır?

– Adam yola verməyə, yalan danışmağa, bildiyini gizlətməyə çalışar. Nə bilim söyüş söyər, rüşvət təklif edər. Belə vəziyyətlərdə…

– Belə vəziyyətlərdə yumruq atır?

– Bəzən yumruq da atır. Amma lazım olmadıqca heç kəsi vurmaz.

– Tez-tez lazım olurmu? – Betti oruşdu. Harunun gözləri Bettinin dizqapaqlarına sataşdı. Dərhal qaçırdı baxışlarını. Barni Moloztaşa bənzəyən adamla – qısaca Birləşmiş Millətlərin kvadratı – bacara bilərdi, amma bu qadın heç nirmal deyildi.

– Baxın, – dedi. Mən burada səmimi olmağa çalışıram. Bunları söz almaq üçün soruşursunuz?

– Düzgün danış. – Barni xəbərdarlıq etdi.

– Düz danışıram! Adam gəlib polisə tərbiyəsizlik etsə, dövlətə, millətə söysə, bizim də əlimiz armud toplamaz! Bu təbii bir şeydir. Sizcə təbii deyilmi? Betty geri çəkilmədi:

– Deyil!

– Niyə?

Barni sözünü kəsdi:

– Bimkan ver sualları biz verək…

Harun heç nə eşitməmiş kimi davam etdi:

– Yəni sakit adama, dövlətini, millətini sevəni biz niyə vuraq. Dəliyik? Hamımız Türkük nəticədə, soyunda dönmə olmayan Türk övladıyıq.

Bu dəfə mövzunu dəyişdirən Betty oldu:

– Bir neçə ay əvvəl, Ulusda bir səyyarsatıcı hadisəsi olub. O gün birlikdə idiniz?

Harun, mövzunun ətrafında dönüb dolaşmalarından narahat olmuşdu.

– Bu istintaq iki gün əvvəlki hadisə ilə əlaqədar deyilmi? – deyə soruşdu.

– Hər şey bir-biriylə əlaqədardır, Betti şeytani bir təbəssümlə dilləndi. Ona görə bu səyyar satıcı hadisəsini danışaq bir az.

– O xüsusi bir vəziyyətdir!

– Necə xüsusi?

– Adam tərbiyəsizlik etdi.

– Nə tərbiyəsizliyi? – Barni sərtləşdi. – Adam işini görürmüş. Adi səyyar satıcı. Oyuncaq satırmış.

– Oyuncaq deyil. Bu maqnitli daşlar var ha! Havaya atırsan, bir-birini çəkir, cız-cız edir.

Betti qeyri müəyyən şəkildə üzünü turşutdu:

– Bəli, xatırlayıram, – dedi. Bir vaxtlar hər kün-bucaqda satılırdı. Sinir pozucu bir səsi var.

– Eynilə elədir. Məhz ona görə.

– Anlamadım, – Barni dedi.

– Əcaib bir səs çıxarır ya bunlar, cız-cız. Biz qarşısından keçərkən bu tərbiyəsiz, az qala amirimin üstünə doğru atdı tutdu daşları. Amirim dayandı. Mən adama etmə dedim. Dinləmədi, yenə atdı tutdu. Bundan sonra amirim adama bir şillə ilişdirdi.

– Şillə?

– Bildiyimiz şillə! Şapalaqdan ağır, yumruqdan yüngül əl zərbəsi olaraq təbir edə bilərik. Sonra satıcının həmyerliləri gəlincə hadisələr böyüdü bir az.

– Yəni sırf daş atdı tutdu deyə?

– Sırf atma-tutma deyil, az qala önünə atdı deyirəm.

– Mənim də az qala önümə atdılar o daşdan, amma heç kəsi vurmadım, – Betti ciyildədi.

– Az əvvəl sinir pozucu deyirdiniz? Cinayət bürosunda işləyən birinə ziddiyyətli ifadə vermənin çətinliyini qavrayan Betti:

– O qədər asanlıqla sinir pozulur?

– “Pet shop” sahibi Səlami Qartal, – Barni hücuma keçdi.

– Haydaaa! – Harun müdafiəyə keçdi. Bu istintaq nə üçündür? Mən amirimin həyatındakı hər şeyi bilə bilmərəm ki. Səlamı Qartal hadisəsindən xəbərim yoxdur. Yəni bir qəza olduğunu eşitdim, xərci nədirsə ödəndi deyə bilirəm.

– Spirtli içki içərkən avtomobillə dükana girib. Sonra da təhdid etmisiniz.

– Çox içirmi? – Betti soruşdu.

– İçməz, rakını tərgitdi.

– Rakını tərgidib amma içməyə davam edir yəqin.

– Bir adam rakını tərgitdiyi zaman içkini buraxmış sayılar. Ən azından bizim mühitdə belə bilinir.

– Sizin mühit hara?

– Cebeci Dörtyol.

Betty alınına düşən saçlarını düzəldib:

– Ən yaxşısı belə soruşum, – dedi. Vəzifə başındaykən içirmi? Ya da ən yaxşısı belə soruşum, iki gün əvvəlki hadisədə içkili idi?

– Xeyr.

– Bir şahid, qrup avtomobilindən qəzetə bükülmüş pivə şüşəsiylə çıxdığını görüb.

– Kim görübsə səhv görüb. Eyni zamanda qəzetə bükübsə pivə şüşəsi olduğunu haradan bilir?

– Nəysə, – Betti dedi. Əsas məsələyə keçək. Hadisəni qısaca danışın.

– Sakarya prospektindəki qarşıdurma xəbərini aldıq. İlk qrup olaraq hadisə yerinə getdik. İki qrup atışırdı. Oradakı əcaib heykəli sipər aldıq, hovuzun qarşısından gələcək qrupu gözləməyə başladıq.

– Hansı hovuz?

– Bu Sakaryanın ortasındakı hovuz yoxdur? Millət axşam toplaşıb pivə içdiyi yer. İndi doldurublar.

– Anladım, davam edin.

– Sonra o şəxs pivə çəlləyinin arxasından atəş açdı. Ortada qalan qız boyunundan vuruldu. Sonra vuran şəxs qaçdı.

– Qaçan şəxsin arxasınca SSK İşhanına ilk siz girdiniz?

– Bəli.

– O sırada amiriniz harada idi?

– Tam bilmirəm, hərhalda o biri qrupu qovurdu Yeni Səhnəyə doğru.

– Hansı Yeni Səhnə?

– Bu sökülən Yeni Səhnə yoxmu? Köhnə Meşəbəyilər Lokalının altı.

– Siz şəxsi harada tutdunuz?

– İşhanının dibində, ümumi tualetin qarşısında tutdum. Silahını götürdüm, vurub uzatdım.

Betti, Harunu başdan ayağa süzdü:

– Vurub uzatdınız?

– Təsirsiz hala gətirdim deyək.

Betty qımışdı, ardından ən əhəmiyyətli sualı olduğunu bəlli edən bir rəftarla:

– Amiriniz o adama silahı tuşlayanda siz harada idiniz? – dedi.

– Arxasındaydım.

– Şəxsin arxasında?

– Xeyr, amirimin.

– Necə yəni? Az əvvəl mən tutdum deyirdiniz. Prokurora verdiyiniz ifadədə şübhəlini ilk tutanın siz olduğunu söyləmisiniz.

Polis Müfəttişi Bani:

– Şəxsi buraxıb komandirinizin arxasına keçdiniz? – deyə soruşaraq Haruna köməkçi oldu. Mülki müfəttiş Betti həmkarına yeyəcəkmiş kimi baxıdı.

– Bəli, – Harun dedi. Şəxs əlimdən qaçdı. Mən də amirimin arxasına keçdim.

Narahat edici bir səssizlik oldu.

– Sizin boyunuz nə qədərdir, – Betti pozdu bu səssizliyi.

– Bir doxsan dörd.

– Kilonuz?

– Bu nə deməkdir?

– Lütfən suala cavab verin. Kilonuz neçədir?

– Bilmirəm. Yüzdən çox, yarım tondan az.

– Maşallah. Əlinizdən qaçırdığınız şəxsin boyu bir altmış beş, kilosu altmış yeddi kiloqram. Az qala sizin yarınız qədər bir adam.

– Eee?

– Əlinizdən necə qaçdı?

Harun, boz xəttli qalstuku boşaltmaq ehtiyacı duydu.

– Qandal çıxararkən…

– Komandiriniz nə vaxt silahını qaldırdı.

– Şəxs qaçında.

– Şəxsin arxasından dayan xəbərdarlı etdinizmi?

– Bəli.

– Neçə dəfə?

– İki.

– Şəxs qaçıb tuta bilməyəcəyiniz bir məsafədə idimi?

– SSK-dan çıxıb kütlənin arasına qarışma ehtimalı vardı.

– Atış məsafəsi nə qədər idi?

– Bilmirəm, – Harun dedi. O həngamədə görə bilmədim. Betti heyrətləndi:

– Necə yəni? Necə görə bilmədiniz?

– Görə bilmədim dedim. O qarışıqlıqda dayanıb atış məsafəsini ölçəcəkdim?

– Təqribən bir şey söyləyə bilərsinizmi?

– İndi, – Harun dedi. Nə söyləsəm yalan olar. On metr də ola bilər, iyirmi metr də. Otuz metr belə ola bilər.

Betti önündəki kağızları qarışdırdı, başını qaldırmadan:

– Komissar Səbri Özay da hadisə yerində idi? – deyə soruşdu.

– O kimdir?

– İllərdir birlikdə çalışdığınız yoldaşınızı tanımırsınız?

– Anlamadım. Bizim Hayaleti deyirsiniz?

– Bəli. Hayalet ləqəbiylə tanınır, yəqin.