Fritze un Flori vortällt sick wat - Fritz und Florian erzählen sich etwas

- -
- 100%
- +
Swinne iele de Swienejjel na Huus. „Fru“, reip hei, „make dick parat, ik will mit’en Hasen um’e Wette loopen. Et geiht um en güllenen Daler un ne Pulle Sluck.“ „Mann“, reje sick de Swienejjelfru op, „du büst ja woll nich ganz bie Sinnen! Jejen den Musche Langbein kannst du doch nich jejen anloopen.“ „Ick nich, aber wi beide tauhoope jewiß“, griene de Swienejjel. „Paß op, wat ik dik säjje: ick gah mit den Hasen an’n Start, und du stellst dick in’t Ziel. Kummt de Hase nah dick, röppste blots: „Ick bin all da!“ Wi seiht uns sau ähnlich, dat uns de Dölmer nich utenannerkennt.“ De Fru nickköppe un güng midde.

Balle drepen se den Hasen an’e vorabredete Stee. De Hase tälle bet drei, un se leipen los. De Swienejjel leip aber man blots en kortet Stücke, denn maake hei kehrt un sette sick komodich in’e Foore. De Hase aber jachtere as dull ober den Stoppelacker. As hei nu meine, as Sieger dorch’t Ziel tau loopen, reip ne de Swienejjelfru entjejen: „Ick bin all hier!“
De Hase krieje tellergrote Oogen. Dat konne doch woll nich mit rechte Dinge taugahn. „Lat uns nochemal loopen“, säjje hei, un de ganze Spijök fung von vorne an. Un jedet Mal, wenn de Hase meine, hei härre et eschaffet, was de infamichte Bengel von Swienejjel all da. Dat gung sau lange hen un her, bet de Hase den Swienejjel vor de Fäute falle. Hei konne nich mehr. De Swienejjel sacke vorgneucht sienen Daler un de Pulle Sluck in un make sick mit siene Fru en schönen Sonndach.
Seit düssen Dach is et keinen Hasen wedder innefallen, mit en Swienejjel um de Wette tau loopen. De Moral von de Jeschichte is: Un wenn en sick noch sau vornehm dücht, soll’n sick nich obern annern lustig maaken. Un de Jeschichte lehrt uns datau: et is immer gut, wenn’en sick ne Fru ut sienen Stanne friet. Wer also en Swienejjel is, mott tauseihn, dat ok siene Fru en Swienejjel is.
Up Huchdütsch is et hier tau lesen.
Quelle: Grimms Märchen – plattdeutsch nacherzählt Ilse Köhler.
Rate mal!
„Fritze, wat maket wi hüte?“ „Och, Junge, mick fallt nißt in. Ick bin hüte en betchen malade. Oberlejje du dick doch mal wat!“ Florian kiekt sienen Fründ vull Sorje an. „Du warst mick doch woll nich krank?“ „Nee, nee“, begeuset ne Fritze,“ ick häbbe noch half in de Nacht Fautball in Fernsehn ekieket. Dabie häbbe ick mick sau operejet, dat ick nich in Slaap ekomen bin. Nu bin ick en ganz dulle mäuh, aber wenn ick mick jetzt en henlejje, kann ick in de Nacht wedder nich slapen.“
„Na, wenn et blots daran lijjen deit, denn bin ick beruhigt“, säjjt Flori erleichtert. „Wettst du wat? Ick jebe dick Rätsel op un du mosst se raten.“ Dat is en gu’en Vorschlag un höllt de mäuhen Fritze wach.
„Pass op, hier dat
Rätsel Nr. 1: Wat is, wenn de Schosteinfejer in Snei fallt?
Rätsel Nr. 2: En ganzet Huus vuller Eten, de Dör aber vorjetten.
Rätsel Nr. 3: Wie kummt de Hase ober den Barch, wenn et rejent?
Rätsel Nr. 4: Wer hat Oogen un kann nich kieken?
Rätsel Nr. 5: Wo lijjet de Hase an wärmesten?
Rätsel Nr. 6: Et is mien Eijen, aber annere Lü’e bruket et veel mehr as ick.
Rätsel Nr. 7: Wecket Bein kann nich loopen?
Rätsel Nr. 8 Wecke Abend fänget all an Morjen an?
Rätsel Nr. 9: Wat is fartig un ward doch jeden Dag emaket?
Rätsel Nr. 10: Tweibein sat op Dreibein, da kome Veerbein un wolle Tweibein bieten. Da nahm Tweibein Dreibein un dä Veerbein smieten.
Fritze oberlejjet un oberlejjet. „Minsche, Flori, ick mot taujeben: ick kome einfach nich dahinder. Dat is aber ok tau swar. Hilpe mick mal!“
Flori lacht: „Wenn et sau is: hier is de Oplösung: Nr. 1: Winter – Nr. 2: das Ei – Nr. 3: natt – Nr. 4: de Kartuffel – Nr. 5: in de Bratpanne – Nr. 6: mien Name – Nr. 7: dat Stauhlbein – Nr.8: de Sünnabend – Nr. 9: dat Bedde – Nr. 10: De tweibeineije Schauster sat op sien dreibeinijen Schemel. Da kome de veerbeinije Hund un wolle den tweibeinijen Schauster bieten. Da nehme de tweibeinije Schauster den dreibeinijen Schemel un dä den veerbeinijen Hund damidde smieten.“

Up Huchdütsch is et hier tau lesen.
Quelle: Rätsel teilweise aus dem Plattdüütsch Kinnerbauk von Wilhelm Sandfuchs und Robert Thiele.
Schaule nervt!
Florian kummt ut de Schaule. As hei Fritze, as immer, op de Bank andrippt, smitt hei brastig siene Schaultasche in de Büsche un lätt sick op de Bank fallen. „Dunderlüttjen, Flori, du hast ja ne Laune. Wat hat dick denn sau vorarjert?“ fröcht Fritze vorwunnert. „Na, wat woll? De Schaule mit samt öhre dösijen Kanters!“ „Klar, wat ok süss?“ Fritz wett Bescheid. Trotzdem fröcht Fritze na: „Un wie hätt dick Schaule un de Kanters sau op de Palme ebrocht?“
Flori angelt de Schaultasche ut de Büsche, kramet dainne rumher, haalt dat Inglischheft ruut un klatschet et Fritze in de Hand. Fritze bläddert, un da steiht sei: ne glatte Fief in de Vokabelarbeit. „Woll keine Vokabeln elehrt, wat?“ fröcht hei vorsichtig. Flori blafft retour: „Inglische Vokabeln! Hör mick op! De bruket kein Minsche. Un wenn du mick fragest, de Schaule ok nich. En ganzen Dag frie, dat wörre en Leben.“
Fritze schüddelt nadenklich den Kopp. „Na, op dat nich ober kurz oder lang öde ward? Kennst du Britta ut de Middelstrate?“ „Kenn ick. De is eine Klasse under mick. Un wat is mit de?“ will Flori wetten. „As sei in’t tweite Schauljahr was, wörre sei ok bannig mit de Schaule dorch. Un dat kam sau:
Up Huchdütsch is et hier tau lesen.
Nienich wedder Schaule
Britta kummt von de Schaule. De Schaultasche kriejjt en Tritt, dat de Bäuker ruutfallt. Mama wunnert sick: „Wat is nu denn passeert?“ Öhre Dochter brüllt: „Ick gah nie wedder na Schaule! In Leben nienich wedder!“ „Wiesau dat?“ will nu ok Papa wetten. Britta fischet ut den Bäukerhuupen öhr Matheheft ruut un knallt et op en Disch. Papa bläddert dainne. Denn ward hei fünnig: „Oh, in de Mathearbeit ne glatte sess. Wie kummt dat denn?“ „Wie woll?“ muult Britta. „Destawejen, weil use Kantersche, Fru Bering, doof un bekloppt is!“
Papa kiekt Mama an. „Du sast woll Recht häbben“, jifft hei tau, „de Fru Bering mott bannich doof sien, wenn de jüch biebringet, dat, as hier steiht, achteihn un veer söbenuntwintig oder ok einendrittig minus fief nejjenteihn is. Hast du sauwat all belebet, Mama?“ Mama schüddelt den Kopp. „Is ja nich tau glöben! Wenn’en sau ne bekloppte Kantersche hat, dä ick ok nienich in Leben wedder in de Schaule gahn.“
Britta kieket von Mama na Papa. Meint de dat ernst? Mott woll! Mama geiht wedder in de Köke un Papa leset in Blatte. Den ganzen Abend fallt kein Wort mehr ober de Sess in Mathe. Blots as Britta na en Bedde gahn will, säjjt Mama sau ganz nebenher: „Britta, du kannst ja morjen utslapen. Fräuhstück moßte dick denn sülbens maken. Papa un ick sind, wenn du opsteihst, all na Arbeit.“
Britta kann erst gar nich inslaapen. Wat ward dat for en Leben! Opstahn, wann sei will, en ganzen Dag speelen. Tau schön! Na, ja, fräuhstücken ohne Mama un Papa? Ganz schön unjewohnt. Dafor hat sei nu den ganzen Dag frie un kann maken wat sei will. Da kummt sei leise Twiefel. En ganzen Dag speelen? Aber mit wen? Alle öhre Fründinnen, ok öhre beste Fründin Maja, sind in de Schaule. Vorflixt un taujenaiht! In de nächste Woche hat Britta Jeburtsdag. Wo sallt de Gäste herkoomen, wenn sei in de Schaule nich de Inladungskarten vordeilen kann? Ach, Quatsch, warum sick sauveel Jedanken maken.

Britta kann un kann nich in Slaap komen. Immer wedder geiht sei kruse Jedanken in Koppe rumher. Middag is sei ja ok alleene. Utjerechnet morjen jift et in de Schaule öhr Lieblingseten: Nudeln mit Tomatensoße un hinderdorch noch Schokopudding. „Erst gar nich ober nahdenken“, sächt sick Britta. Aber dat is man gar nich sau lichte. Da fallt sei nämlich noch wat in. An Friedag maket öhre Klasse en Utflug. Justemank in den Zoo. Un dabie harre sick Britta all sau op de possierlichen Erdmännecken efreut. Un denn de grote Speelplatz in Zoo. Britta un Maja harren sick doch besproken, dat se op de lanke Rutsche tausamme rundermaken willt.
Irjendwann is Britta denn doch ineslapen. Sei drömmet davon, dat sei an de Schauldör rackelt un kriegt sei partout nich op. Drinne hört sei öhre Fründinnen lachen un gnickern, un sei steiht butten alleene. Denn ruket et sau fein na Eten. Puu, un koolt is et Britta ok.
Da wakt sei op. De Taudecke lijjet op en Bodden. Ut de Köke duftet et na frischen Toast un jebra’ene Eier. Britta kieket op de Uhr. All Klocke sebbene. Sei suset ut en Bedde un röppt: „Mama, du hast mick ja gar nich ewecket!“ Mama kieket sei vull Staunen an: „Aber Britta, du kannst doch utslapen. Wo du doch nienich wedder na Schaule wutt! Aber wenn du nu all op bist, kannst du ja ok mit uns fräuhstücken. Gah man noch in’t Bad.“ Dat lätt sick Britta nich tweimal säjjen. Mal ehrlich: sau hille harre sei sick noch nienich ewuschen un de Tähne putzet. Un da sitt sei all fix un fartig anetrecket an Fräuhstücksdische.
Grade hat sei sick dat tweite Toastbrot esmeert, da kloppet Maja an’t Finster un röppt: „Hallo, Britta, make hen, wi mött na Schaule.“ Ohne sick grot tau besinnen, snappet sick Britta de Schaultasche un is mit „Tschüüs“ tau Dör ruut.
Mannichmal mott man sick wunnern. Fru Bering, de doofe Kantersche, hat bannig datau elehrt. In de nächste Mathearbeit hat Britta nich einen Fehler.
Up Huchdütsch is et hier tau lesen.
Wat man in de Ferien allet maken kann
Flori röppt all von wieten Fritze tau: „Hurra! Endlich Ferien!“ „Na, nu sett dick erstemal dal. Wat makest du denn mit de veele frie’e Tiet?“ will Fritze wetten. „Tja, Fritze, wi werd uns woll in de nächste Tiet nich veel seihn. Erst fäuhere ick na Oma un Opa veerteihn Dage un denn nochemal drei Wochen mit Mama, Papa un Lotta na Spanien. Stell dick vor: ut de Reise na Spanien wörre um en Haar nißt eworden, weil Mama kein Urlaub kriejen solle. Ferien un denn tau Huuse. Na, dat wörre ja nich grade spannend.“
„Och“, meint Fritze deipdenkernd, „kummt immer drop an, wat man daruut maket. In use Naberschaft wohnt ne Familie, de sick Urlaubsreisen einfach nich leisten könnt. De Junge, dat is Niklas, wörre destawejen dulle truurig, aber sien Vader hat sick wat infallen laaten. Vielichte kannst du von düsse Ideen ok wat bruken:
Up Huchdütsch is et hier tau lesen.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.